Τα άτομα με νοητική υστέρηση έχουν δυσκολία να προσαρμοστούν στο κοινωνικό περιβάλλον και συνήθως χρειάζονται επίβλεψη και βοήθεια (Χρηστάκης, 2006).
Τα άτομα με ελαφριά και μέση νοητική υστέρηση μαθαίνουν με πιο αργό ρυθμό. Προσλαμβάνουν ευκολότερα συγκεκριμένες έννοιες και παρουσιάζουν δυσκολία στις αφηρημένες έννοιες, στην αντίληψη, στη μνήμη και δυσκολία στο να γενικεύσουν, να συνδυάσουν και να μεταφέρουν γνώσεις. Η εκπαίδευση αυτών των ατόμων επικεντρώνεται σε δεξιότητες καθημερινής ζωής, έτσι ώστε τα άτομα αυτά να γίνουν όσο το δυνατόν αυτόνομα και ανεξάρτητα.
Η νοητική υστέρηση έχει ταξινομηθεί στις εξής υποκατηγορίες:
- ελαφρά νοητική υστέρηση
- μέτρια νοητική υστέρηση
- σοβαρή νοητική υστέρηση
- βαριά νοητική υστέρηση