Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος

Οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές ή Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος όπως θα αναφέρονται στο μέλλον συμπεριλαμβάνουν:

  1. Την Αυτιστική Διαταραχή
  2. Το σύνδρομο Asperger
  3. Την Άτυπη Αυτιστική Διαταραχή

    Η συνολική συχνότητά τους σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες αλλά και τις κλινικές παρατηρήσεις είναι 1 στα 150 παιδιά.

    Αιτιολογία

    Tα ακριβή αίτια των διαταραχών είναι ακόμη αντικείμενο έρευνας. Κλινικές μελέτες υποδεικνύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων, γενετικών όσο και περιβαλλοντικών, μπορεί να ευθύνεται για τις αλλαγές στη νευροβιολογική εξέλιξη του εγκεφάλου που σχετίζονται με την εμφάνιση του συνδρόμου.

    Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι ΔΑΦ δεν οφείλονται στην ανατροφή του ατόμου ή στην κοινωνικοοικονομική του κατάσταση και οπωσδήποτε δεν προκαλούνται από υπαιτιότητα του πάσχοντος ή της οικογένειάς του.

    Οι ΔΑΦ είναι ισόβιες διαταραχές που επηρεάζουν το πώς το άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που λαμβάνει και αλληλεπιδρά με άλλα άτομα. Οι διαταραχές αυτές επηρεάζουν τα άτομα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και σε ποικίλο βαθμό.

    Χαρακτηριστικά

    Τρεις είναι οι τομείς που πλήττονται κατά την εμφάνιση των Αναπτυξιακών Διαταραχών.

    1. Η κοινωνική αλληλεπίδραση
    2. Η κοινωνική επικοινωνία
    3. Η εμμονική συμπεριφορά

    Πιο συγκεκριμένα τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού μπορεί:

    • Να είναι κοινωνικά απομονωμένα
    • Να συμπεριφέρονται με κοινωνικά απαράδεκτο τρόπο
    • Να θέλουν να κάνουν φίλους αλλά να μη διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν φιλίες.
    • Να βρίσκουν τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων και κυρίως των συνομηλίκων απρόβλεπτη και αγχωτική.
    • Να δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη σημασία της μη λεκτικής επικοινωνίας όπως χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου και στάση σώματος.
    • Να αντιλαμβάνονται τα νοήματα πάντα κυριολεκτικά και να δυσκολεύονται στην αναγνώριση αστείων, μεταφορών και ειρωνίας.
    • Να δυσκολεύονται να ερμηνεύσουν αλλά και να συμπάσχουν με τα συναισθήματα των άλλων.
    • Να έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα με τα οποία ασχολείται σχολαστικά και επαναλαμβανόμενα
    • Να επιμένουν σε συγκεκριμένες ρουτίνες και να αγχώνονται και να αντιδρούν στις αλλαγές τους.

    Τα συμπτώματα διαφοροποιούνται και ποικίλουν ανάλογα το είδος της διαταραχής, την ποικιλία και βαρύτητα των συμπτωμάτων, το νοητικό και αναπτυξιακό επίπεδο του πάσχοντος.